درس بیست و ششم دوره مقدماتی آموزش پیانو

سلامی دوباره به شما هنرجویان عزیز وب سایت نت به نت. در ادامه مبحث آموزش پیانو، به درس بیست و ششم از دوره مقدماتی رسیدیم. در این ویدیو استاد دانش تمرین شماره 28 از کتاب آموزش مقدماتی پیانو اثر فردیناند بیر BEYER، یکی از معتبر ترین منابع شناخته شده برای یادگیری پیانو را به شما آموزش می دهد. این تمرین نیز درست مثل جلسات قبل ابتدا سلفژ و نت خوانی می شود، پس از آن به صورت مجزا برای دست راست و چپ، و در آخر به صورت همزمان با هر دو دست بر روی پیانو اجرا می گردد.

در این درس استاد دانش نکته جالبی در مورد نحوه زمان بندی برای تمرینات را گوشزد کرده و به دو نوع یا دو روش یادگیری اشاره می کند. 1- روش یادگیری پلکانی 2- روش یادگیری صعودی-نزولی

در ادامه به تشریح این دو روش و تاثیر مطلوب یا مخرب آنها در پروسه یادگیری پیانو می پردازیم. با ما همراه باشید.

روش یادگیری پلکانی در آموزش پیانو

به نظر شما چرا در ساختمان ها برای رسیدن به طبقات بالاتر، پله تعبیه می شود؟ چرا معمار و سازنده به جای پله از سطح شیبدار استفاده نمی کند؟ جواب ساده است. وقتی شیب تندی را بخواهیم با پای پیاده رو به بالا طی کنیم، وجود پلکان باعث می شود در سطح مقطع هر پله فرصتی پیش بیاید تا همه وزن ما روی سطحی صاف و همسو با جاذبه قرار بگیرد. این همان فرصت استراحت برای عضلات و اندوختن پتانسیل بیشتر برای ادامه حرکت است. اگر به جای پله، سطح شیبدار تعبیه می شد؛ در طول مسیر به صورت پیوسته عضلات ما در گیر غلبه بر جاذبه می شد و فرصتی برای استراحت پیش نمی آمد.

حال برویم این مثال را برای یادگیری پیانو تعمیم دهیم. وقتی پشت میز پیانو می نشینیم و تمرین را شروع می کنیم، به ازای هر پانزده دقیقه تمرین، یک استراحت ده الی بیست دقیقه ای برای استراحت به خود اختصاص دهیم. این کار باعث می شود ظرفیت و انرژی ما برای ادامه دادن تمرین بیشتر شود. به عبارتی انرژی بیشتری برای تداوم تمرینات ذخیره خواهیم کرد و بدون خستگی می توانیم مدت زمان طولانی تری را به تمرین بپردازیم. در این روش راندمان کار بسیار بالاست و برای یادگیری پیانو بدون خستگی بسیار کارساز و مفید است.

روش یادگیری صعودی-نزولی در آموزش پیانو

در این روش هنرجو تمام وقت و انرژی خود را صرف رسیدن به قله می کند. پشت پیانو می نشیند و بدون استراحت تا یادگیری کامل درس مورد نظر، تمرین می کند. این روش عقلانی نیست و بیشتری مبتنی بر احساسات است. وقتی هنرجو تمرین مورد نظر را یاد گرفت، خود را در نوک قله خواهد دید. در حالی که یادگیری یک تمرین فقط بخش کوچکی از ماجراست. بخش بزرگتر تکرار تمرین هاست. یک درس به اندازه ای باید تکرار شود تا در ذهن و عضلات هنرجو نهادینه شود. وقتی تمام انرژی صرف یادگیری زیاد و بی درنگ تمرین شود، انگیزه یکباره فرو کش می کند. نوازنده برای ادامه دادن نوعی سردی و کرختی را حس می کند و وارد دوره نزولی اثر بخشی تمرینات می شود. علاوه بر کاهش انگیزه، با توجه به صرف تمام انرژی خود در این روش، از لحاظ فیزیکی هم نایی برای ادامه دادن نخواهد داشت.

اگر سطح شیب دار ما زاویه کمی داشته باشد و بسیار آرام از سطح زمین ارتفاع بگیرد، آن موقع رهرو نیروی کمتری برای بالا رفتن به کار می برد. (قانون ماشین های ساده در فیزیک- سطح شیب دار). اما یادگیری یک ساز، شیب زیادی دارد. ما نمی خواهیم کل زندگی مان فقط در سطح هنرجو بمانیم. می خواهیم در زمانی مناسب به نوازنده ای قابل تبدیل شده و از هنر خود لذت ببریم. پس روش پلکانی برای یادگیری پیانو توصیه می شود، نه روش صعودی-نزولی.

برای هر تمرین از کتاب پیانو بیر، یک هفته زمان اختصاص دهید

یادگیری هر کدام از تمرین های کتاب، شاید کار یک روز باشد. اما مهم تکرار آن هاست. آنقدر بایستی هر تمرین تکرار شود تا بدون اشکال، سکته و فالشی نواخته شود. یادگیری یک طرف، روان اجرا کردن تمرین از طرف دیگر بخش مهم ماجراست. به خاطر همین همیشه توصیه می کنیم فقط به یادگیری اکتفا نکنید. هر تمرین از کتاب برای یک هفته پراختن به آن تدوین شده است. بدون آنکه به سراغ درس های بعدی بروید، هر درس از این دوره را به مدت یک هفته تمرین کنید تا نتیجه واقعی را به دست آورید. عجله و شتاب نه تنها برای پیانو، نه تنها در موسیقی؛ بلکه برای یادگیری هر مهارتی بسیار مخرب و مانع شونده است.