هارمونی طبیعت، الهام بخش موسیقی

درست است که موسیقی را آدمی ساماندهی کرد و بسط و گسترش داد، اما بر جریده عالم موسیقی ثبت به نام آدمی نیست. طولای موسیقی به قدمت هستی است. در همان نقطه عطف که بی زمانها و بی مکان ها به زمان و مکان مخلوق شدند، موسیقی همچون ریاضی و به موازات هستی از نیست به عالم وجود گروید.

همانطور که ریاضیات را صفر و یک معنا بخشد، موسیقی را نیز صداها و سکوت ها به چالش معنا کشاند.

این معمای هستی است. که چگونه در کل کائنات تمام صداهایی که از طول موج های مختلف صوتی و مغناطیسی بر می آید، چنین به نظم گشته و ایجاد هارمونی میکند.

در فیلم interstellar  ساخته کریستوفر نولان، دیالوگی هست بین برند و کوپر. برند می گوید طبیعت شاید ترسناک و مهیب باشد، اما هرگز شرور نیست. آیا شکار آهو توسط شیر، شرارت طبیعت را می رساند؟ کوپر با سکوت خود در برابر این حرف قانع شد.

موسیقی که خود از بطن طبیعت برخاسته نیز چنین است. شاید صدای رعد و برق مهیب و هولناک باشد، صدای زلزله ترسناک و لرزاننده باشد، شاید صدای وز وز بال مگسان مزاحم خواب شبانه گردد، اما هیچ کدام از اینها صدایی زشت و ناهنجار نیستند.

در عوض مقایسه کنید با صدای بوق ماشین های خیابان، صدای اره برقی و دستگاههای عظیم کارخانجات.

طبیعت یک سمفونی کامل از هماهنگی ها و انتظام است. قوانین فیزیکش در کل کائنات یکی است. انسانها، توانستند از این قوانین برای خود چیزها خلق کنند، راهها بیافرینند. موسیقی سنبلی بارز از این استفاده هاست.

بشر نت را اختراع نکرده، ولی با نبوغ خود توانسته نت ها را به نظم دلخواه در آورد و یک اثر دلنشین را خلق کند. بشر خوب می داند که موسیقی را از طبیعت الگو گرفته است. از ابتدا تا به امروز هر ابزاری که در این راه استفاده کرده، از بطن طبیعت بوده است. از چوب سازهای تار و سه تار گرفته، تا پوست سازهای کوبه ای.

بیش از این صحبت کردن خطاست. این پادکست را بشنویم تا در سیزده دقیقه بدانیم موسیقی چگونه سر از بطن طبیعت در آورده و چه ها طی کرده تا توسط آدمی به این حد از تکامل برسد. همکار ما خانم فائزه کریمی برای شما از موسیقی و الهام بخشی طبیعت بر آن می گوید.