تلاش ها نتیجه داد، دوتار ایرانی جهانی شد

کمیته میراث جهانی یونسکو در چهاردهمین اجلاس خود در پایتخت کشور کلمبیا، مهارت ساخت و نواختن دوتار ایرانی را در فهرست میراث ناملموس یونسکو با نظر موافق اعضا به ثبت رسانید.

 این ساز زهی - زخمه ای محلی که از میراث قدیمی موسیقی ایران به شمار می رود و رواج آن در بین جوامع کوچک و محلی گستردگی زیادی داشته، در سال های گذشته خود را به سطح اول موسیقی ایرانی نزدیک کرده و سرانجام پس از پیگیری های فراوان و در جدید ترین ارائه پرونده این ساز به یونسکو، توانست نام خود را در فهرست میراث ناملموس این سازمان آموزشی علمی فرهنگی ملل متحد به ثبت برساند. این ساز که در ابتدا از خراسان سربرآورده، دارای کاسه ای از جنس توت یا شاه توت و دسته ای به جنس چوب گردو یا زردآلو می باشد و همانطور که از نام آن مشخص است دارای ۲ سیم می باشد که اصولاً با ناخن و یا زخمه به نواختن آن می پردازند. از دوتار نواز های معروف ایرانی می توان از قربان سلیمانی (حاج قربان) نام برد که به دلیل شهرت معاصرش بیش از بقیه برای اهالی هنر آشنا است. ذوالفقار عسکریان، سید جلال آشتیانی، رمضان سلمانی(بردری)، احمد قلی احمدی، تهمورس پورناظری، درویش علی چنگی و... تنی چند از دوتار نوازان دیگر می باشند که در حفظ ارزش و اعتلای این ساز تا رسیدن به ثبت جهانی نقش ارزنده ای داشته اند.

 پیش از این نیز پرونده های ردیف موسیقی ایران، موسیقی بخشی های خراسان و هنر ساخت و نواخت کمانچه در فهرست میراث ناملموس این سازمان در بخش موسیقی به ثبت رسیده بود. این اجلاس از ۱۸ تا ۲۳ آذرماه در بوگوتا، پایتخت کلمبیا در حال برگزاری است و معاون میراث فرهنگی کشور، مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی و همچنین سفیر ایران در یونسکو؛ در این اجلاس حضور دارند.