محمد اسماعیلی، پیشکسوت تنبک نوازی ایران درگذشت

موسیقی سنتی ایرانی برازندگی خود در جهان را مرهون زحمات هنرمندانی است که سالهای طلایی عمر خود را به کشیدن بار امانت این هنر اصیل صرف کردند. محمد اسماعیلی یکی از این اسطوره های جاوید نام آسمان موسیقی بود که پس از پنج دهه فعالیت مستمر در زمینه ساز تنبک، در عصر گاه یکشنبه 22 مرداد ماه 1402 جان به جان آفرین تسلیم نمود. فقدانی که مسلما بر پیکره موسیقی ایران سنگینی خواهد کرد.

محمد اسماعیلی (نام کامل: محمد علی اسماعیلی متین) نوازنده چیره دست تنبک در شهریور ماه 1313 در تهران دیده به جهان گشود. از همان عنفوان کودکی ذوق و علاقه او به سازهای کوبه ای مشهود بود. وجود اقوام درجه یک هنری مخصوصا دایی او مصطفی گرگین زاده در پیدایش این علاقه و شور موسیقی بسیار تاثیر گذار بود. در حالی که تنها 17 سال سن داشت، مفتخر به شاگردی نزد مکتب دار تنبک نوازی ایران، استاد حسین تهرانی گردید.

او با تلاش شبانه روزی و همچنین استعداد حیرت انگیز خیلی زود توانست در جمع نوازندگان حرفه ای ایران رخ نمایی کند. در همین راستا در سال 1337 و تنها با 24 سال سن به عضویت در گروههای موسیقی وزارت فرهنگ و هنر در آمد. همکاری در گروه تنبک نوازی ارکسترهای موسیقی ملی از دیگر افتخارات زود هنگام او بود. در این زمان چیره دستی و مهارت والای وی دیگر بر همگان آشکار می نمود.  ایشان طی سفرهای مختلف به چهار گوشه این جهان پهناور، اقدام به شناساندن هر چه بیشتر موسیقی اصیل ایران در سطح جهانی و بین المللی نمود. دستاورد این سفرها درآمدن ایشان به مقام یک استاد تمام بود به طوری که در سی سالگی به سمت تدریس در هنرستان موسیقی ملی، یکی از معتبر ترین مراجع نشر موسیقی ایران که بزرگ ترین اساتید ایران را در خود می دید؛ رسید. دو سال بعد نیز سرپرستی گروه تنبک نوازی وزارت فرهنگ و هنر را تصدی نمود.

سابقه همکاری محمد اسماعیلی با بزرگترین نوازندگان ایران، در پرونده هنری ایشان بسیار درخشان است. از آثار به یادماندنی ایشان دو نوازی های ناب به شکل سوال و جواب با فخر سنتور نوازی ایران استاد پایور است که هنوز نیز به عنوان یک مرجع آموزشی برای هنر دوستان تلقی می گردد. ایشان یکی از اعضای تشکیل دهنده گروه اساتید موسیقی ایران به سر پرستی استاد پایور، در کنار اساتید دیگری همچون علی اصغر بهاری، جلیل شهناز و محد موسوی، به ترتیب نوازنده کمانچه، تار و نی، بود.

نوازندگی محمد اسماعیلی منحصر به خود او بود. قابلیت حیرت انگیزی چه در تکنوازی و چه در گروه نوازی داشت. او از تمام وجوه ساختمان تنبک در نوازندگی خود بهره می جست. صراحت کلام و سادگی گفتار او از صفات بارز اخلاقی ایشان بود.

تالار وحدت تهران میزبان بزرگداشتی از این نوازنده ارزنده در دی ماه 1396 بود. در این مراسم که با حضور جمعی از هنرمندان برگزار گردید از 5 دهه تلاش موثر ایشان در حوزه موسیقی ایران و تنبک نوازی قدردانی به عمل آمد. این مراسم با اجرای موسیقی زنده توسط گروههای موسیقی وتنبک نوازی همراه بود.

محمد اسماعیلی، نوازنده پیشکسوت تنبک، پس از عمری تلاش و خدمت رسانی در حفظ و اعتلای جایگاه این ساز اصیل ایرانی، پس از یک ماه بیماری، سر انجام در تاریخ 22 مرداد 1402 و در سن 89 رخت از جهان بر بست و خانواده موسیقی ایران را داغدار فقدان خود نمود.

وبسایت فرهنگی آموزشی نت به نت، در گذشت این نوازنده بزرگ را به دوستداران موسیقی ایران و خانواده مرحوم تسلیت عرض می نماید. روحش شاد و یادش گرامی باد.