آموزش سه تار در تنگنای شلوغ روزمرگی ها- تجربیات هنرجویان

سلام دوستای گلم. همراهان پر انرژی و مهربان خودم در وب سایت نت به نت. علی اقبال هستم و مثل همیشه خدا رو شکر می کنم که فرصتی به دست آمد تا با شما گفتگو کنم. در این پست میخواهم باهاتون راجع به یک موضوعی صحبت کنم که تقریبا همه ما درگیر آن هستیم. موضوعی که اگر آن را مدیریت نکنیم، باعث خواهد شد از بسیاری از علایقمون دست بکشیم. با من همراه باشید.

علاقه نداشتن به یادگیری سه تار تنها توجیه موجه عقب انداختن آن

- بابا من نمیرسم. صبح تا شب باید کار کنم.

- آخه من چجوری با دو تا بچه کوچیک وقت کنم سه تار یاد بگیرم؟

- دل خوشی داری ها! اصلا مگه تو این روزا کسی دل و دماغ دست به ساز شدن داره؟

- من اونقدر وقتم پره که حتی غذام رو هم ایستاده می خورم.

- هزار تا مشکل بزرگ داریم تو زندگی. آموزش سه تار به درد من نمی خوره.

- چند وقته افسرده هستم. دستم به هیچ کاری نمیره.

و هزار تا مورد دیگه.../

حرف من این است که نباید به خاطر بهانه ها برای خود عذری درست کنیم و از کار فرار کنیم.بیاید یکم باهم خودمونی صحبت کنیم:

راستش به نظر من صداقت خیلی بهتره. آدم باید با خودش رو راست باشه و بگه با اینکه سه تار رو دوست دارم، اما حاضر نیستم به خاطرش خودمو به زحمت بندازم. اینکه با بهونه بخوایم از یه کاری قسر در بریم، صد در صد این معنی رو می ده که اونقدرام به اون کار علاقه نداریم و تنها خودمون رو توجیه می کنیم.

الان در دورانی داریم زندگی می کنیم، که همه باید برای گذران زندگی جون بکنیم و صبح تا شب مشغول باشیم. درگیر کلی روابط و مناقشات اجتماعی باشیم. هزار تا مسئولت داریم و خلاصه هممون یه سر داریم و هزار تا سودا. یه لحظه به این فکر کنیم اگه تو این دل مشغولی های روزگارمون یه چیزی برای ما اولویت پیدا کنه، خود به خود چنان برنامه هامون رو با اون اولویت هماهنگ می کنیم که انگار یه عمره در مورد پلن و برنامه ریزی مطالعه و تحقیق داشتیم. آره دوستای عزیزم، نمی تونم و نمیرسم و نمی خوام، همه اش بهونه اس. وگرنه این مشغله ها برای همه وجود داره. پس در این صورت هیچ کس نمی تونه به علایقش برسه.

مُنا، هنرجویی که فعل خواستن رو صرف کرد

بین هنرجوهایی که آموزش سه تار رو با من کار می کنن، منا یه عجوبه ایه برا خودش. هم بچه داری می کنه، هم سر کار می ره، هم کارای خونه رو داره، هم مثل همه ماها مشکلات و مشغله های خاص خودش رو داره. اما چنان با جدیت و انرژی مضاعف دنبال یادگیری سه تار هست، که گاهی من در برابرش کم میارم. مثلا کافیه توی یه تمرین مشکل داشته باشه. ساعت ها زوم می کنه رو اون مشکل و گاهی 6 تا ویدیو در روز برای من میفرسته و تا رفع نشدن کاملش کوتاه نمیاد. ازش پرسیدم چجوری میرسی انقدر وقت بذاری و این همه تمرین کنی؟ گفت آدمیزاد اگه بخواد، قادره به همه اولویت هاش رسیدگی کنه، بدون اینکه با هم هم‌پوشانی داشته باشن. از وقتی آموزش سه تار رو به اولویت های زندگیم اضافه کردم، بسیار راضی ام و باعث آرامشم شده. یه جوری هم برنامه ریزی کردم که روی هیچ کدوم از اولویت های دیگه ام تاثیر نذاره.

پکیچ آموزش ماهور اولین گام برای شروع آموزش سه تار

آموزش سه تار، هنری که به بها دهند نه بهانه

نمیشه سه تار رو دوست باشی و بخوای نوازندگی باهاش رو یاد بگیری، ولی دائم بگی الان وقتش نیست، الان حسش نیست. هنر برای یک هنر دوست واقعی، قطعا یه اولویت حساب میشه. برای این کار طوری برنامه ریزی می کنه که وقت و زمان کافی رو داشته باشه. نوازنده سه تار شدن جز از مجرای آموزش سه تار مقدور نیست. اگه بخوایم همیشه امروز و فردا کنیم و دائم بهونه بیاریم، مطمئن باشید این کار رو تا آخر ادامه میدیم و هیچ وقت هم به این خواست دلمون نمیرسیم. حرفم رو با یک بیت تاثیر گذار از شیخ اجل، استاد سخن، سعدی شیرازی به پایان می رسونم.

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل/ که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم