مزیت ورزش های هوازی برای نوازندگان سازهای کوبه‌ای

سلام بر دوستان و همراهان عزیز. امین صادق پور هستم مدرس و نوازنده سازهای کوبه ای و قصد دارم در این مقاله درباره موضوع مهمی با شما عزیزان و هنرجویان گرامی صحبت کنم.

موضوع مورد بحث، لزوم و مزیت ورزش های هوازی برای نوازندگان ساز های کوبه ای نظیر تنبک، دف، کاخن و هر ساز پر تحرک دیگری می باشد.

آموزش تنبک در وب سایت نت به نت

ورزش، قوت بازوان نوازنده

همه ما از تاثیرات مثبت ورزش و اجرای حرکات کششی، سرعتی و قدرتی بر سلامتی و افزایش طول عمر آگاهیم. خوب می دانیم لازمه هر فعالیت فیزیکی داشتن حداقل آمادگی و انسجام بین ذهن و اندام حرکتی می باشد. یکی از حرکات فیزیکی که به صورت روزمره با آن سر و کار داریم تمرین نوازندگی است. در این بین بعضی از آلات نوازندگی، آمادگی ذهنی و جسمی بیشتری را نسبت به سایر سازها می طلبد. این مسئله در مورد سازهای کوبه ای بیش از سایر سازها به چشم می آید؛ چرا که نوازندگی با این سازها بیشترین تعداد ماهیچه در بدن را به کار می گیرد و علاوه بر قدرت عضلات، مستلزم سرعت و همچنین هماهنگی و وفاق ذهن می باشد.

به عنوان مثال وقتی شما در حال نوازندگی یا تمرین تنبک هستید، تمام عضلات دست از پنجه ها و مچ تا ساعد و بازو و همچنین عضلات سینه و پشت کمر به تکاپو می افتند. بدنی که ورزیده نباشد، حالت نرمی و انعطاف نداشته باشد از چند جهت می تواند کیفیت نا مطلوبی را بر نوازندگی شما بگذارد:

اختلال در انجام حرکات سرعتی:

نوازندگی با سازهای کوبه ای نظیر تنبک، نیازمند اجرای حرکات ظریف سرعتی می باشد. شما با ده انگشت و پیروی آن با مچ خود باید چند میزان ضربی را پیاپی اجرا کنید، بدون آنکه به خاطر خستگی و یا آماده نبودن عضلات، ذره ای خلل در یکنواختی و اتحاد حرکات پنجگانه تنبک به وجود آید. طبعا در صورت عدم آمادگی اندامهای حسی حرکتی، نه تنها نظم و سر ضرب بودن حرکات دچار اختلال می شود، بلکه این ناهماهنگی بین عضلات و ذهن باعث خستگی زود رس و رها کردن تمرین می گردد.

اختلال در انجام حرکات قدرتی:

هر چند سازهای کوبه ای در ظاهر وزن زیادی ندارند و به راحتی می توان آنها را در دست گرفت، ولی وقتی با تمام تمام در حال اجرای حرکات دارای ضرب آهنگ و ریتمیک هستید؛ مسلما تداوم آن نیاز به بنیه و نیروی زیادی است که جز در سایه آمادگی جسمانی میسر نمی گردد.

با انجام حرکات ورزشی، نشاط را به نوازندگی خود هدیه کنید

داشتن حس و حال خوب و به اصطلاح دل و دماغ، لازمه اجرای هر حرکتی در زندگانی است. بدنی که با ورزش و فعالیت های فیزیکی ورزیده نشود، خود به خود دچار رخوت و بی حالی می گردد. بسیار فرق است بین کسانی که فقط روزی نیم ساعت پیاده روی می کنند با کسانی که همین کار را هم انجام نمیدهند. روحیه مناسب رمز تداوم هر کاری است و این ضرب المثل نیز موید این مطلب می باشد: "عقل سالم در بدن سالم است".

 با رعایت چند نکته مثل تغذیه و خواب مناسب، پرهیز از عوامل استرس زا و همچنین ورزش مدون و برنامه ریزی شده، می توان به آرامش قلبی رسید. با ورود آرامش به جسم و روح، قدرت تفکر و تمرکز نیز بدون مزاحم رشد خواهد کرد و فرد برای پنجه در پنجه شدت با انواع چالش های پیش رو آماده و غبراق می گردد. این امر برای نوازندگان سازهای کوبه ای بیش از سایر سازها به چشم می آید. این گونه سازها تحرک زیادی هنگام اجرا یا نوازندگی را می طلبد و داشتن جسم و ذهنی آماده و پر نشاط، از ابتدایی ترین ملزومات این کار محسوب می گردد.

مزیت ورزش های هوازی برای نوازندگان سازهای کوبه ای

از فواید ورزش کردن برای نوازندگان گفتیم. حال باید ببینیم چه نوع ورزشی برای نوازندگان سازهای کوبه ای نظیر تنبک و دف توصیه می شود. خب همانطور که می دانیم در یک سازی مثل تنبک علاوه بر دقت و تمرکز، سرعت بسیار مقوله حساسی است. وقتی ضرب آهنگ به گونه ایست که تعداد زیادی نت چنگ، دولاچنگ و سه لاچنگ در زمان محدودی باید اجرا شود، ماهیچه های انگشتان و مچ ها باید در کمال انعطاف پذیری و سرعت قرار داشته باشد. گمان نکنید فقط همین عضلات درگیر نوازندگی هستند. تقریبا تمام عضلات دست و سرشانه و کتف و کمر با نوازنده در تعاملند.

وقتی صحبت از سرعت در نوازندگی می شود، به خوبی می توان دریافت که ورزش های سنگین عضله ساز که برای حجیم کردن ماهیچه ها استفاده می شود، نمی تواند برای نوازندگان کوبه ای توجیه پذیر باشد. حجم و سرعت اصولا مغایر یکدیگرند. فرض کنید بازوان خود را به اندازه کنده درخت حجیم کردید. هر چند بسیار زیباست، اما این کوه عضله جایی برای انعطاف باقی نمی گذارد و کاهش سرعت را سبب می گردد.

توصیه‌ی ما برای نوازندگان، ورزش های هوازی‌ست. ورزش هوازی باعث افزایش اکسیژن رسانی به بافت های بدن مخصوصا ماهیچه ها می گردد. عضلات با این گونه ورزش ها به نهایت آمادگی خود می رسند. مغز نیز با دریافت اکسیژن بیشتر به ثبات بیشتری در حفظ تعادل و تمرکز می رسد و اینگونه هماهنگی بین سلولهای عصبی و ماهیچه ای به اوج خود می رسد.

اگر روزانه حداقل نیم ساعت به نرمش و یا ورزش های هوازی بپردازید، تاثیرات شگرف آن را در بروز خلاقیت و نبوغ خود خواهید دید. خستگی کمتر به سراغ شما می آید و در کل نوازندگی بسیار لذت بخش می شود.

دویدن، پیاده روی، اجرای حرکات وارم آپ یا نرمش، ورزش هایی مثل ایروبیک و در یک کلام همه ورزشهای هوازی برای نوازندگان سازهای کوبه ای بسیار مفید خواهد بود و به شما عزیزان توصیه موکد می گردد. شاد و پیروز باشید.

گردآوری: امین صادق پور

به قلم محمد حنطه ای