تجسم در نوازندگی

تجسم در نوازندگی یعنی ذهنمان از بایدها و نبایدها رها باشد . هنرجویان موسیقی ، نزد هر استادی که بروند تا ماه ها و شاید سالها طبق کتابهای اساتید پیش میروند و الگو برداری میکنند . آیا به نظر شما اگر این روند ادامه داشته باشد قدرت خلاقیت آنها کم نمیشود ؟ نوازندگان باید بدانند که هر انسان ذهن منحصر به فرد خودش را دارد . دقیقا مثل اثر انگشت . پس بیایید از قدت ذهنمان در نوازندگی کمک بگیریم .

روش تجسم در نوازندگی

جدای از اینکه تمرینات و درسهای خود را نواختید ، زمانی را برای برون ریزی خودتان در نظر بگیرید و ذهن را به وقایع اطراف معطوف کنید . یعنی سعی کنید بداهه نوازی کنید . بالاخره هر انسانی در زندگیش یا در طول روز برایش اتفاقاتی می افتد. چه مثبت چه منفی . میتوانید از این وقوایع ملودی هایی خلق کنید و با ساز اجرا کنید . مثلا امروز کودک دست فروشی را دیدید که از سرما میلرزید . این صحنه غمگینیه ، در منزل در سکوت کامل چشمان خود را ببندید و صحنه را تجسم کنید و بنوازید به شکلی که آن صحنه غم انگیز را به زبان موسیقی بیان کنید . یا بر عکس ، صحنه شاد دیدار عشاق و یا بازی کودکان را تجسم کنید و بنوازید

خلاصه تمام زندگی پر از تصویرهای شاد و غمگین و سخت و آسان است . این کار باعث میشود قوه تخیل شما بارور شود و آن ملودی ها برگرفته از احساس خود شما میشود و این شروع ذهنیت آهنگسازی است . همیشه به قطعات ساخته دیگر آهنگسازان وابسته نباشید . چون آنها هم افرادی بوده اند مثل شما . آنها تفکرات و احساسات خود را به نت تبدیل کرده اند و سالهای سال دیگران از آن بهره میبرند . دقیقا مثل نویسندگان بزرگ . پس شما هم چنین کاری کنید . از آثار اساتید بزرگ الگو بگیرید ، و از آن به عنوان سکوی پرتاب استفاده کنید (خودتان را کشف کنید) و کاری کنید که در آینده دیگران از نواخته های شما که زبان دل شماست لذت ببرند .

تهیه شده در وب سایت آموزش موسیقی نت به نت

نویسنده : علی اقبال