زندگی نامه استان همایون خرم

زندگی نامه استان همایون خرم

استاد همایون خرم (امیر همایون) از نامهای بلندآوازه موسیقی کشور، نوازنده برجسته ویولن، آهنگساز آثار معروف و جاودان ایرانی و همچنین موسیقیدان آگاه و شایسته سرزمینمان بود که در تاریخ ۹ تیر ۱۳۰۹ در شهر بوشهر و در خانواده ای هنری و هنردوست پا به عرصه وجود نهاد. جالب است بدانید که نام همایون را مادرش به علت علاقه به این دستگاه موسیقی بر وی نهاد. همایون در گفتگو های مختلف از نقش پر رنگ مادرش در تربیت و رشد و موفقیت های خود، سخن ها گفته است. او در همان عنفوان کودکی و تحت تاثیر خانواده، به موسیقی علاقمند شد و روز به روز این علاقه در وی افزون گشت. تا جایی که در ۱۰ سالگی با ابزار و تخته چوب های ابتدایی، به سر هم بندی یک ساز مشغول شد و از قضا توانست یک تار تک سیم بسازد. او آنقدر به این ساز دست ساز خود علاقه داشت، که آن را هنگام خواب نیز از خود جدا نمی کرد. مادر که این علاقه شدید را در او مشاهده کرد، یک ویولن برایش خرید و به آموزش او مشغول شد. چندی که می گذرد، همایون به واسطه یکی از بستگان، به استاد بزرگ وقت ابوالحسن صبا معرفی می گردد و دو سال بعد رسماً به عنوان یکی از شاگردان ایشان به یادگیری طریقت و سلوک در موسیقی اهتمام می ورزد. روند پیشرفت او بسیار سریع و چشم گیر بود که ناشی از استعداد شگرف و قریحه و ذوق والای او بود. این روند در وی به گونه ای بود که پس از سه سال افتخار شاگردی در محضر استاد صبا و به پیشنهاد ایشان در آزمون نوازندگی رادیو شرکت کرد و به این شکل به رادیو که تنها منبع معتبر برای موسیقی به حساب می آمد؛ راه یافت و در حالی که فقط چهارده سال داشت، در چند برنامه رادیویی به اجرای هنر خود پرداخت. وی که در این چند سال موسیقی را به صورت عملی و تجربی آموخته بود، برای یادگیری خط نت و مفاهیم تئوری موسیقی ابتدا کتابهای استاد علینقی وزیری را تهیه و مطالعه نمود و بعد از آن به سراغ آموزه های استاد روح‌الله خالقی رفت و توانست از هر لحاظ خود را به عنوان یک موزیسین کامل معرفی کند. دوران حرفه ای استاد را می توان از دو منظر نوازندگی و آهنگسازی مورد بررسی قرار داد. ایشان در نوازندگی صلابت و سنگینی را مقدم بر شیرین نوازی می دانست و در کارهایش عموماً نوعی بی پیرایگی و پرهیز از خودنمایی مشاهده می گردید. هر چند اجراهای عامه پسند ایشان بخشی از تاریخ موسیقی ایران را شامل می شود، اما این بداهه نوازی ها و بافت تکنوازی هایش بود که او را نسبت به دیگران متمایز می کرد. نوآوری و خوش سلیقگی ایشان در قسمت بندی ملودی ها و همراهی با دیگر سازها در کار ایشان واقعاً مثال زدنی است. در مورد حیطه آهنگسازی همایون خرم می توان گفت که در مورد ایشان، آهنگسازی حتی از نوازندگی بیشتر به چشم می آید. آهنگسازی هایی که او انجام داده، چه برای ارکستر ها و چه برای برنامه های گوناگون رادیویی و غیره، همگی نشان از طبع بالا و تخصص بی نظیر ایشان دارد. استاد همایون خرم در طول سالیان فعالیت خود با خوانندگان زیادی همکاری داشته است. مرضیه، حسین قوامی، محمدرضا شجریان، دلکش، ایرج، گلپا و... تنها عده ای از این نام های سرشناس می باشند. اما بیشترین همکاری ایشان با خانم پروین نوری وند بوده که از صدای بم و پر قدرتی برخوردار بوده و مناسب ترین گزینه برای همکاری با نوازندگی ایشان به حساب می آمد. از دیگر فعالیت های حرفه ای ایشان می توان به سخنرانی های علمی و کاربردی در زمینه موسیقی در داخل و خارج از کشور اشاره نمود که تاثیر زیادی را بر شناخته شدن موسیقی ایرانی داشته است. ایشان تحصیلات دانشگاهی خود را نیز تا مهندسی برق از دانشگاه علم و صنعت ادامه داد. برای برخی از سوابق کاری ایشان هم می توان از تدریس در دانشکده موسیقی ملی، رهبری ارکستر سازهای ملی و همچنین عضویت در شورای عالی موسیقی رادیو و... نام برد.

آموزش سه تار در وب سایت نت به نت

چند جلد کتاب نیز به همت شاگردان و دوستداران ایشان تالیف و به چاپ رسیده که در آنها از خاطرات استاد گرفته تا مجموعه آثار تئوری ارزشمند ایشان در مورد نوازندگی ویولن و موسیقی گردآوری شده. همانگونه که گفته شد بخشی از تاریخ موسیقی ایران در سیطره این نام بزرگ قرار دارد. آثار معروفی چون: غوغای ستارگان، پیک سحری، باز آمدی، سر گشته، دلم شکستی، رفته، رسوای زمانه، یارم گره بر مو زده، طاقتم ده، در میان گلها، خدا کند عاشق شوم، و آثار بسیار دیگری که با نوازندگی ایشان همراه بوده. ایشان در زمینه آهنگسازی نیز فعالیت های زیادی داشته اند. طاقتم ده، رسوای زمانه، غوغای ستارگان، رانده شده، سرگشته، آلبوم تنها ماندم، آلبوم رسوای زمانه، آلبوم بوی باران و... تنها بخشی از کارنامه  درخشان آهنگسازی ایشان محسوب می شود.

 استاد همایون خرم در فصل پایانی زندگانی پر بار خود، مدتی را با بیماری سخت سرطان روده درگیر شد و در نهایت در تاریخ ۲۸ دیماه ۱۳۹۱ و در سن ۸۲ سالگی، در بیمارستان دی تهران دار فانی را وداع گفت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا، سر به تیره تراب نهاد. روحشان شاد و راهشان پر رهرو باد.

تهیه شده در وب سایت آموزش موسیقی نت به نت

نویسنده: محمد حنطه ای